2009 - 20 jarig bestaan KVF

KVF 20 jaar 

Na de opening van het NatuurKUNSTPark, werd in en rondom de werkschuur in het park het 20 jarig bestaan van de KVF gevierd en Frits Breekveldt werd uitgeroepen tot erelid! 
Trudy van der Meer sprak deze woorden uit:

Lieve Frits, 
Ik ben blij dat je vandaag helemaal uit Doetinchem hier naartoe bent gekomen om het 20 jarig bestaan van de Kunstenaars Vereniging Flevoland bij te wonen. Het is een hele tijd, 20 jaar en in die tijd is er veel gebeurd waaraan ook jij je steentje meer dan eens hebt bijgedragen. Je bent niet alleen ons oudste lid maar ook nog lid vanaf het prille begin. Op de powerpoint presentatie kunnen we veel van de projecten waaraan jij hebt meegedaan zien. Zo was er Schokland en het project Ploegen. Ook bij Sunsation stond jij je mannetje. Ik weet nog heel goed dat ik af en toe geen kunstenaars kon krijgen die mee wilden doen en als ik dan bij jou aanklopte zei je steevast “Ja”. Het was een goede en gezellige tijd, met z’n allen kamperen bij het Observatorium Robert Morris, wij in onze tentjes en jij in je kampeerauto. Jij werkte het liefst met natuurlijke materialen, riet was je favoriet. In die tijd was Jan Boerma jouw maatje bij het soms zware werk. Ook herinner ik me jouw werk in Zeddam langs de Padevoortse Allee, een grote lange golf van riet. Jouw vrouw Mien was ook vaak van de partij en zat dan in haar stoel te genieten van alles om haar heen. Helaas is zij eind december 2004 overleden en er brak voor jou een heel verdrietige tijd aan, jullie waren zo’n lange tijd, bijna 60 jaar, samen geweest. Toch besloot je om in 2005 om mee te gaan naar Dmitrov Rusland, jullie gezamenlijk werk  met Cor Sonke en Willem Hoogeveen was uitgekozen om daar uit te voeren, de muurschildering werd aangeboden door de provincie Flevoland die een nauwe vriendschapband met Dmitrov heeft en ter gelegenheid van het 800 jarig bestaan van die stad, de muurschildering aanbood. We vertrokken met een hele groep en ik zie je nog staan daar bij die muur van de supermarkt waar de muurschildering moest komen. Wij hadden besloten dat jij maar niet op die wankele steiger moest staan en het werk aan de onderkant van de schildering zou doen, maar vaak vond je toch dat er hier en daar nog iets veranderd moest worden en klom je naar boven met je kwast in je hand en ik hield mijn hart vast. We hebben in Rusland een goede tijd gehad en veel gezien. Jouw Dmitrov avontuur heeft ertoe geleid dat je al vele keren terug gegaan ben naar Rusland en zelf Russisch ben gaan leren, daar ben ik wel een beetje jaloers op. Nu vraag je je natuurlijk af waarom sta ik hier. Wel ter gelegenheid van ons 20 jarig bestaan hebben wij besloten om jou erelid te maken van onze KVF. Dit houdt in dat je voortaan geen contributie meer hoeft te betalen, maar er zit ook een kadootje aan vast. Vaak zijn die kadootjes in de vorm van een speld die je op je colbert kan dragen (en een van onze leden zou die heel mooi kunnen maken) maar Frits, ik heb jou nog nooit in een colbertje gezien, ik ken jou in shirt met een sjaaltje, dus de speld was uit. Maar wij hebben nog meer kunstenaars in huis, maar wat ik heel oneerbiedig plat werk noem, was ook niet geschikt, jouw muren hangen vast vol met je eigen werk, dus het werd iets anders. Het is gemaakt door  Vincent van Ginneke, en hij is kunstenaar die beelden van glas maakt. Het zit in dit doosje dat je pas open mag maken als Hein Walter, onze dichter en voorzitter,  het  bijbehorende gedicht heeft voorgedragen.   

Meet me 

Stel    uzelf    eens    voor,   bij    ontmoetingen

de     ruimte     die    wordt     afgesloten    door 

het   geven   van   een   hand :  een  aangenaam 

stuk niemandslucht, een palmenland dat steeds 

onzichtbaar   in   een   handdruk   mag  bestaan. 

Kon   het  oog   door   vingers   zien   of  waren 

wij   van   glas,   dan   zagen  we   de oorsprong 

van    een     diep   gesprek   ,   alsof   we  adem 

halen       uit     een     ander  door    te     rijmen 

op   de    tast  ,    net   zo   lang   tot   alles   past.